“Sitemin taşıyla başı sınuk bedeni şikeste Fuzûlî’yim
Bu alamet ile bulur beni soran olsa nâm u nişanımı” demiş şair.
Başı sınuk, kalbi kırık, başı dertli, yaralı ruh olarak açıklanıyor ön sözde. Ve “birlikte iyileşme arzusuyla kaleme alınmış denemelerden oluşuyor”diye devam ediyor Kemal Sayar. Yazarın okuduğum 8.kitabı ve her biri ayrı kıymetli benim için. Ama bu kitap kalbim sızım sızım sızladığı zamanlara yetiştiği için çok ayrı benim için. Her bir sayfası öyle güzel derinliklere dokunuyor ki, tekrar tekrar okuyabilmek için not alıp altını çiziyorum satırların, bir yerde takatim kalmıyor bırakıyorum. Sonra keşke bu kitaptan yüzlerce alıp, gözlerinde hüzün gördüğüm herkesin eline usulca bırakıversem diye hayal ediyorum. “Yalnız değilsin, bu acıda seni Allah’a götüren bir yol var. Onu bul ve yürü.” demek istiyorum. Benim kalbime getirdiği esenliği herkesin kalbine getirsin, herkese bir kalbi olduğunu hatırlatsın istiyorum. Kitabı henüz bitirmedim ama bitirmeyeceğimden emin olduktan sonra bunları yazmak istedim. Bitirilip kitaplığa kaldırılacak bir kitap asla değil. Notlarımı döne döne okuyacağım, sığınacağım bir kitap. Bir dostumun tabiriyle herkese emir dostlara tavsiyedir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder